ظهور در لغت به معنای آشکار شدن و پیدا و ظاهرشدن است و فرج در لغت به معنای گشایش و آسودگی از اندوه است، در احادیث ادعیه آمده«اللهم من قبلک الروح و الفرج»[i]:خداوندا! آسایش و گشایش از سوی تو، به بندگان می رسد.
فرج در اصطلاح شیعه: ظهور حضرت ولی عصر (عج) مراد است و از حضرت رسول اکرم (ص) رسیده که:«افضل اعمال امتی انتظار الفرج»[ii]و نیز از آن حضرت روایت شده که: «هر شدت و سختی را فرجی در پی خواهد بود، جز سختی و محنت دوزخیان[iii].
عبدالعظیم حسنی از حضرت جواد (ع) روایت کند که فرمود: بهترین عمل شیعیان ما انتظار فرج (ظهور دولت حقه حضرت مهدی «عج») است[iv].
پس بنابراین طبق آنچه از روایات استفاده می شود، فرج در اصطلاح همان ظهور دولت حقه حضرت ولی عصر (عج) است و به تعبیری از نظر معنا با همدیگر تطابق دارند. گرچه از نظر اهل لغت به دو معنای مختلف ذکر شده است.
[i]الکافی ج4 ص 410 ، باب الملتزم و الدعاء عنده.
[ii]خاتمة المستدرک، ج3، ص: 278.
[iii]بحار الانوار ج71 ، ص242.